درباره ما

 وکیل پرونده‌های معدن

صنعت معدن یک حوزه پیچیده از کسب و کار است که قوانین کشوری به طور دقیقی بر آن نظارت دارند به همین دلیل مشاغلی که در این حوزه فعالیت می‌کنند، با طیف گسترده‌ای از چالش‌های قانونی روبرو هستند. درک و رعایت مقررات زیست محیطی و مذاکره در مورد اسناد معاملات پیچیده،  گاهی از عهده این کسب و کارها خارج است ؛ اینجاست که یک وکیل پرونده‌های معادن و فلزات می‌تواند کمک زیادی کند .

وکیل معادن یک متخصص حقوقی است که در ارائه مشاوره حقوقی و نمایندگی به مشاغل فعال در صنعت معدن و فلزات تخصص دارد و با درک عمیق از مسائل حقوقی پیچیده که شرکت‌های معادن با آن مواجه هستند از جمله؛ رعایت مقررات مسائل زیست محیطی، حفاظت از پروانه اکتشافات گواهی کشف و پروانه بهره‌برداری و موضوعات قانون استخدام آ نها با بررسی چالش‌های قانونی، مذاکره و پیش‌نویس اسناد معاملات مختلف و اطمینان از انطباق با مقررات خاص صنعت به مشتریان خود کمک می کنند و نقش مهمی در به حداقل رساندن مشکلات قانونی حوزه معدن در عین حال سودآوری بیشتر این مشاغل دارند.       

اهم وظایف وکیل پرونده‌های معادن بر اساس نوع قرارداد می‌تواند یک یا چند وظیفه زیر باشد:

• بررسی انطباق کار شرکت با مقررات
• مذاکره و پیش نویس قرارداد ۳
•  پروانه بهره‌برداری
• حل و فصل اختلافات
• حقوق و مجوز تصرف در زمین
• مسائل زیست محیطی واجتماعی به طور کلی، این وکلا نقش حیاتی در کمک به شرکت‌های مشغول در این حوزه برای عبور از چالش‌های قانونی که با آنها مواجه هستند محافظت از منافع و دستیابی به اهداف تجاری ایفا می‌کنند که به ایشان وکیل شرکت هم گفته می‌شود.

 اهم خطرات نداشتن وکیل در حوزه معدن:

• مشکلات ناشی از عدم رعایت قوانین و مقررات
• ضرر در قرارداد
• مشکلات قانونی در بهره‌وری و تملک
• حل فصل ناکارآمد اختلافات

 در این زمینه اینکه حوزه معادن یک حوزه اختصاصی از کسب و کار است که قوانین ویژه‌ای دارد و وکیل پرونده‌های معادن فردی است که در قوانین و حقوق مربوط به معدن تبحر داشته و می‌تواند کسب و کار مشاغل در این حوزه رابه نحو موثر  وکارآمد در راستای کسب سود بیشتر و رعایت قوانین مرتبط راهنمایی کرده ونمایندگی قانونی آنها را برعهده بگیرد.

مراحل اخذ مجوز کشف و استخراج در معادن

اکتشاف و استخراج از معادن فرایندی هزینه بر و طولانی است؛ افراد برای انجام این کار دست به شراکت می‌زنند. سال‌هاست شرکت‌های خصوصی بسیاری مشغول فعالیت در رابطه با معادن هستند و درآمد کلانی از این راه کسب می‌کنند. اگر در حال حاضر در فکر مشارکت در معدن با هدف اکتشاف و استخراج هستید چگونگی دریافت پروانه اکتشاف، صدور گواهی کشف در این زمینه با توجه به قوانین روز کشور پاسخ داده می‌شود بر اساس قانون معادن: 《معدن به محدوده اطلاق می‌شود که شامل ذخیره معدنی است. ماده معدنی می‌تواند جامد، گاز، مایع و یا محلول در آب باشد》

طبق قانون، معادن از نظر ماده معدنی موجود در آنها به ۴ طبقه تقسیم می‌شوند. بهره برداری از معادن شرایط خاص خود را دارد. بر اساس ماده ۴ و ۵ قانون معادن  وزارت صنعت، معدن و تجارت وظیفه دارد بستر لازم برای اکتشاف ذخایر معدنی را برای افراد حقیقی و حقوقی فراهم کند. دولت نیز در این راستا هر ساله سهمی از بودجه را برای تامین اعتبار لازم جهت ایجاد و بستر مناسب اکتشاف معادن قرار می‌دهد. منظور از” پروانه کشف معدن” و “گواهی کشف معدن” طبق قانون معادن:《 پروانه کشف مجوزی است که برای انجام عملیات اکتشاف مواد معدنی در محدوده مشخص از طرف وزارت صنعت ،معدن و تجارت  صادر می‌شود》 و《 گواهی کشف تاییده ای هست که وزارت صنعت، معدن و تجارت پس از اتمام عملیات اکتشافی و کشف ذخیره به نام دارنده، پروانه اکتشاف صادر می‌کند .》

وزارت در حین عملیات اکتشاف از معدن شما بازدید به عمل آورده و پس از ثبت گزارشات مبنی بر نحوه پیشروی اکتشافات اقدام به صدور گواهی کشف می کند. صدور گواهی کشف به این معنی است که معدن متعلق به شماست و بانکها و موسسات مالی نیز پروانه و گواهی کشف را برای اعطای تسهیلات مورد نیاز به عنوان وثیقه می‌پذیرند. از جمله اقدامات لازم برای کسب مجوزهای لازم جهت مشارکت استخراج معادن عبارتند از:

• تشکیل پرونده
• بررسی در وزارت صنعت، معدن و تجارت دریافت پروانه کشف به معنی آغاز عملیات اکتشافی معدن است که به ازای هر کیلومتر مربع سالانه باید مبلغی را به دولت پرداخت نمایید.

 پس از دریافت پروانه نوبت به اخذ گواهی کشف می‌رسد.
وزارت صنعت و معدن تجارت با تسهیلاتی مثل برگزاری مزایده، اعطای پروانه کشف با توجه به منطقه، تسهیلات مالی و اطلاعات فنی، معرفی محدوده‌های معدنی و غیره و  تدوین آیین نامه‌هایی از کاشفین معادن حمایت به عمل آورده است.

مقررات گذاری معادن و صنایع معدنی

مقررات گذاری معادن و صنایع معدنی به مجموعه‌ای از قوانین، مقررات و استانداردهایی اطلاق می‌شود که به منظور مدیریت، نظارت و بهره‌برداری بهینه از منابع معدنی و فعالیت‌های معدنی در یک کشور یا منطقه طراحی شده‌اند. این مقررات معمولاً شامل موارد زیر می‌شوند:

۱. اخذ مجوزها و مجوزهای بهره‌برداری: 

شرایط و مقررات مربوط به اخذ مجوزها و مجوزهای لازم برای شروع بهره‌برداری از منابع معدنی، شامل معیارهای انتخاب مکان، ارزیابی تأثیرات زیست‌محیطی و اجتماعی، و شرایط اقتصادی.

۲. نظارت و اجرای قوانین:

سازمان‌ها و نهادهای مسئول برای نظارت بر رعایت قوانین و مقررات، اجرای صحیح مجوزها، و رسیدگی به تخلفات.

۳. حفاظت از محیط زیست:

استانداردها و مقررات مربوط به حفاظت از منابع طبیعی، حفاظت از زیست‌محیطی و جلوگیری از آلودگی به دنبال فعالیت‌های معدنی.

۴. امنیت و بهداشت شغلی:

شرایط ایمنی و بهداشت شغلی برای کارگران و پرسنل در صنایع معدنی.

۵. حقوق اجتماعی:

شامل مقررات مربوط به حقوق کارگران، تضمینات اجتماعی و جوامع محلی متأثر از فعالیت‌های معدنی.

۶. مسئولیت‌پذیری اجتماعی شرکت:

مقررات و استانداردهایی که شرکت‌ها باید به منظور پذیرش و اجرای مسئولیت‌های اجتماعی خود رعایت کنند.

۷. مالیات و حقوق دولتی:

شرایط مربوط به پرداخت مالیات و حقوق دولتی بر اساس درآمدهای ناشی از فعالیت‌های معدنی.

۸. نحوه اخذ مجوز برای تأسیس و حفاظت از طبیعت:

نحوه اخذ مجوز برای تأسیس و حفاظت از طبیعت در زمینه صنایع معدنی و فعالیت‌های مرتبط، به طور کلی شامل مراحل و مقررات زیر می‌شود:

۹. تدوین و ارزیابی مطالعات زیست‌محیطی (EIA/ESIA):

شرکت‌ها باید مطالعات زیست‌محیطی جامع و دقیقی را برای ارزیابی تأثیرات محیطی فعالیت‌های خود انجام دهند.

این مطالعات شامل تأثیرات مستقیم و غیرمستقیم فعالیت‌های معدنی بر منابع آب، خاک، هوا، جانوران، گیاهان و جوامع بومی است. نتایج این مطالعات باید به شکل گزارشات زیست‌ محیطی (Environmental Impact Assessment Reports) منتشر شود و توسط مراجع مربوط مورد ارزیابی قرار گیرند.

۱۰. درخواست و اخذ مجوزهای لازم:

بر اساس نتایج مطالعات زیست‌محیطی، شرکت‌ها باید درخواست اخذ مجوزهای لازم برای شروع فعالیت‌های معدنی خود را از مراجع مربوط (مانند وزارت معادن یا محیط زیست) ارائه دهند. این مجوزها می‌تواند شامل مجوز بهره‌برداری، مجوز تأسیس، مجوز آب، مجوز زیست‌محیطی و دیگر مجوزهای لازم برای ادامه فعالیت‌های معدنی باشد.

۱۱. پایش و نظارت مداوم:

پس از اخذ مجوزهای لازم، شرکت‌ها موظفند به رعایت شرایط و مقررات تعیین شده در مجوزها و گزارشات زیست‌محیطی باشند. مراجع نظارتی و اجرایی مسئول به نظارت مداوم بر اجرای صحیح شرایط مجوزها پرداخته و در صورت نقض، تخلفات را مورد رسیدگی قرار می‌دهند.

۱۲. مدیریت و کنترل تأثیرات محیطی:

شرکت‌ها باید برنامه‌های مناسبی را برای کاهش و مدیریت تأثیرات منفی بر محیط زیست (مانند تلفات آبی، آلودگی هوا و خاک و اختلال در جوامع محلی) طراحی و اجرا کنند. این شامل استفاده از فناوری‌های نوین، اجرای برنامه‌های بازسازی و جبران خسارت و ارائه گزارشات دوره‌ای به مراجع نظارتی است.

۱۳. مشارکت اجتماعی و شفافیت:

شرکت‌ها باید به مشارکت محلی‌ها و ارائه اطلاعات شفاف درباره فعالیت‌های خود در جامعه محلی توجه ویژه داشته باشند. این شامل کنش‌هایی مانند برگزاری جلسات عمومی، ارائه گزارشات سالیانه به جامعه محلی و ایجاد فرصت‌های شغلی محلی است.

به طور کلی، نحوه اخذ مجوز برای تأسیس و حفاظت از طبیعت در صنایع معدنی، فرآیندی پیچیده و دقیق است که نیازمند همکاری فعال بین شرکت‌های معدنی، ارگان‌های دولتی و جامعه محلی است تا از حفظ منابع طبیعی و محیط زیست تأمین شود.