درباره ما

قرارداد لیسانس (License) که به قرارداد حق امتیازی رویالتی هم معروف است. قراردادهای لیسانس (License) از جمله ابزارهای حقوقی مهمی هستند که در جهت انتقال حقوق مالکیت یا استفاده از حقوق مالکیت مواد فکری به دیگران به کار می‌روند. در این مقاله، به بررسی مفاهیم قرارداد لیسانس (License) ، انواع قراردادهای لیسانس، شرایط و قوانین مربوط به قراردادهای لیسانس در حقوق ایران می‌پردازیم. برای مطالعه انواع قرارداد های حقوقی کلیک کنید.

شما میتوانید از طریق لینک روبرو با ما در ارتباط باشید و از کارشناسان موسسه بین المللی دکتر دانشپور مشاوره دریافت کنید.

دانلود رایگان pdf انواع قرارداد لیسانس

این محصول تحت لیسانس فلان شرکت است. این محصول تحت لیسانس فلان کشور است.

مواظب حقوق خود در قرارداد لیسانس باشید.

این قرارداد، قراردادی است که به موجب آن مالک و صاحب امتیاز، اجازه استفاده از مالکیت فکری و انتفاع از تمام یا بخشی از امتیاز را به دیگری انتقال می دهد. در قرارداد لیسانس مالکیت حق، موضوع انتقال نیست، بلکه صاحب امتیاز اجازه انتفاع از مالکیت معنوی را اعطا می کند و در قبال آن لیسانس گیرنده متعهد به پرداخت وجه یا انجام خدمتی به صاحب امتیاز می گردد. قرارداد لیسانس عمدتاً مبتنی بر انتقال دانش و فن آوری است و شامل اجازه انتفاع از اختراع، دانش فنی و علامت تجاری است. در قرارداد لیسانس ممکن است مخترع اجازه استفاده از اختراع خویش را به طرف مقابل اعطا نماید و یا این که اجازه استفاده از علامت تجاری، برند، نام و عنوان تجاری را بدهد و یا این که مهارت و دانش فنی مربوط به ساخت یا تولید را به لیسانس گیرنده اعطاء نماید.

لیسانس دهنده در انعقاد قرارداد لیسانس در عین حال که در حفظ مالکیت مطلق خویش نسبت به موضوع قرارداد لیسانس توجه کافی دارد سعی می کند تا نام و عنوان تجاری و برند محصول خویش را با انعقاد قرارداد لیسانس در بازار توسعه دهد و لیسانس گیرنده نیز با توجه به جایگاه و اعتبار تجاری لیسانس دهنده سعی می کند ضمن جلب مشتری و افزایش فروش، ارائه خدمات و  کالای موضوع قرارداد لیسانس را در انحصار خویش درآورد.

در قرارداد لیسانس تقابل منافع طرفین مطرح است و زمینه را برای توسعه تجارت و دانش فنی فراهم می کند و در عین حال عرصه رقابت های تجاری صنعتی و علمی را نیز تشدید می کند و به عنوان بخشی از قراردادهای سرمایه گذاری در عرصه داخلی و بین المللی از قواعد و حقوقی تبعیت می کند که عدم به توجه آن می تواند موجبات اختلاف و خسارات طرفین را فراهم نماید.

قرارداد تحت لیسانس، یک نوع قرارداد حقوقی است که به طرفین اجازه می‌دهد تا به صورت مشخص شده از حقوق مالکیت فکری یا مواد فکری دیگری استفاده کنند، به عنوان مثال: از یک نرم‌افزار، اختراع، علامت تجاری یا دیگر اقلام مالکیت فکری

 در قراردادهای تحت لیسانس، معمولاً صاحب حقوق مالکیت فکری (لایسنسور) اجازه می‌دهد که طرف دیگر (لایسنسی) از آن حقوق استفاده کند، معمولاً طرف قرارداد مبلعی مشخص و یا موارد دیگر در قبال قرارداد لیسانس پرداخت می‌کند.

این نوع قرارداد معمولاً شامل مواردی مانند محدودیت‌ها، مدت زمان، شرایط مالی، حقوق و تعهدات طرفین وشرایط استفاده می‌شود.

 به عنوان مثال، یک قرارداد تحت لیسانس ممکن است شامل محدودیت‌های مربوط به موقعیت جغرافیایی، محدودیت‌های زمانی یا محدودیت‌های مربوط به نحوه استفاده از مواد فکری باشد.

قرارداد لیسانس یک توافق نامه حقوقی است که بین دو طرف (لیسانس دهنده و لیسانس گیرنده) برای استفاده از یک مالکیت فکری، مانند برند، اختراع، یا حقوق نرم‌افزار، امضا می‌شود. در این قرارداد، لیسانس دهنده (مالکیت فکری) حق استفاده محدود یا غیرمحدود از مالکیت خود را به لیسانس گیرنده می‌دهد. به عبارت دیگر، لیسانس گیرنده حق استفاده از مالکیت فکری را در مقابل پرداخت هزینه یا رویه‌های دیگری که در قرارداد تعیین شده است، می‌یابد.

 در قراردادهای لیسانس معمولاً شرایطی تعیین می‌شود که لیسانس گیرنده باید آن را رعایت کند، از جمله محدودیت‌های مربوط به استفاده از قرارداد لیسانس، نوع استفاده و پرداخت حقوق لیسانس. همچنین، این قراردادها ممکن است مدت زمان مشخصی برای استفاده از مالکیت فکری را تعیین کنند و یا شرایطی برای فسخ قرارداد در صورت نقض شرایط آن را ارائه دهند.

انواع مختلفی از قراردادهای لیسانس در حقوق ایران وجود دارند که هر کدام ویژگی‌ها و موارد خاص خود را دارند که در ادامه ۵ نوع قرارداد لیسانس در حقوق ایران را بررسی می‌کنیم.

• لیسانس انحصاری:

در این نوع قرارداد لیسانس، صاحب حقوق مالکیت فکری به یک شخص یا شرکت اجازه می‌دهد که به تنهایی از آن حقوق استفاده کند. این به معنی این است که صاحب حقوق مالکیت فکری، حق اعطای حقوق مشابه به دیگران در یک زمینه خاص را ندارد.

• لیسانس غیرانحصاری:

در این نوع قرارداد لیسانس، صاحب حقوق مالکیت فکری به چندین شخص یا شرکت اجازه می‌دهد که از حقوق مالکیت فکری خود استفاده کنند. این به معنی عدم وجود محدودیت برای اعطای حقوق مشابه به دیگران است.

• لیسانس متقابل:

در این نوع  قرارداد لیسانس، دو طرف به یکدیگر اجازه می‌دهند که از حقوق مالکیت فکری خود استفاده کنند. به عبارت دیگر، هر دو طرف حق استفاده از مالکیت فکری دیگری را دریافت می‌کنند.

• لیسانس تجاری:

این نوع قرارداد لیسانس معمولاً مربوط به حقوق مالکیت فکری است که مرتبط با فعالیت‌های تجاری یا صنعتی است. به طور مثال: حقوق تجاری مانند علامت تجاری، نام تجاری، و …

• لیسانس فناوری:

این نوع قرارداد معمولاً به اختراعات، ایده‌های فناورانه و دانش فنی مرتبط با صنایع مانند فناوری اطلاعات، بیوتکنولوژی و … اشاره دارد. این نوع قرارداد لیسانس ممکن است شامل حقوق برنامه‌های کامپیوتری، روش‌های تولید، فرمول‌ها و … باشد.

هر یک از انواع قرارداد لیسانس در حقوق ایران ویژگی‌ها و کاربردهای خاص خود را دارند و بسته به شرایط و نیازهای طرفین، در شرایط مختلف به کار می‌روند.

قرارداد اعطای لیسانس یا “لایسنسینگ”، یک نوع قرارداد حقوقی است که در آن مالکیت فکری (مثل برند، اختراع یا نرم‌افزار) به یک شخص دیگر برای استفاده از آن مالکیت به‌طور موقت یا دائمی انتقال می‌یابد.
در این قرارداد، طرف اول (لیسانس دهنده) حق استفاده از مالکیت فکری خود را به طرف دوم (لیسانس گیرنده) اعطا می‌کند. در عوض، لیسانس گیرنده معمولاً به طور مالی یا روش های دیگر حق لیسانس دهنده را پرداخت می‌کند. این پرداخت می‌تواند به صورت حقوق مالی ثابت، درصدی از فروش، یا هر دوی آنها باشد.

شرایط این قرارداد می‌تواند شامل مواردی مانند مدت زمان اعطای لیسانس، حقوق و تعهدات هر طرف، محدودیت‌های استفاده از مالکیت فکری و حق فسخ قرارداد باشد. همچنین، ممکن است این قرارداد شرایطی برای حفاظت از مالکیت فکری و حقوق طرفین در صورت بروز اختلافات نیز شامل شود.

for more info.

• قرارداد لیسانس چیست؟

قرارداد لیسانس یک توافق نامه حقوقی است که بین دو طرف (لیسانس دهنده و لیسانس گیرنده) برای استفاده از یک مالکیت فکری، مانند: برند، اختراع یا حقوق نرم‌افزار امضا می‌شود.

• چه مواردی می‌تواند در یک قرارداد لیسانس مشخص شود؟

در یک قرارداد لیسانس می‌توانند شروط مربوط به استفاده از مالکیت فکری، محدودیت‌های استفاده، مقدار و روش پرداخت حقوق لیسانس، مدت زمان استفاده و شرایط فسخ قرارداد تعیین شوند.

• چه اختلافی بین لیسانس دهنده و لیسانس گیرنده وجود دارد؟

لیسانس دهنده مالکیت فکری را دارد و حق استفاده از آن را به لیسانس گیرنده می‌دهد. لیسانس گیرنده هم به جای اینکه مالکیت فکری را بدست آورد، فقط حق استفاده از آن را در مقابل پرداخت هزینه یا رویه‌های دیگری که در قرارداد تعیین شده است، می‌یابد.

• آیا هر نوع مالکیت فکری می‌تواند در قرارداد لیسانس موضوع باشد؟

بله، انواع مختلفی از مالکیت فکری می‌توانند موضوع قراردادهای لیسانس باشند، از جمله برند اختراعات، حقوق نرم‌افزار، حقوق نویسندگی و دیگر انواع مالکیت فکری.

• چه شرایطی باید در نظر گرفته شود تا یک قرارداد لیسانس موفق باشد؟

برای موفقیت یک قرارداد لیسانس، شرایط واضح و منصفانه برای هر دو طرف باید تعیین شود، همچنین لازم است شروط مربوط به استفاده، مدت زمان، حقوق لیسانس و شرایط فسخ قرارداد با دقت و کامل بررسی شوند.

اگر در ارتباط با قراردادهای لیسانس نظر یا سئوال حقوقی دارید با ما در میان بگذارید.

دیدگاه شما برای ما ارزشمند است.